Wachten. Voor de meeste mensen een verschrikkelijk tijdverdrijf. Verspilling van tijd, zonde van de tijd, nutteloze tijd. Wachten betekent: "op dezelfde plaats of in dezelfde situatie blijven tot iemand komt of iets gebeurt". En toch is het moeilijk te vatten, het is weliswaar een werkwoord maar hoe ziet dat wachten er dan eigenlijk uit?
Een klein deel van ons leven brengen we wachtend door. Wachten op de bus. Wachten in de rij bij de kassa. Wachten tot je aan de beurt, tot je nummertje omgeroepen wordt. Wachten op een telefoontje. Wachten tot je kunt gaan. Wachten bij de tandarts. Wachten in het ziekenhuis, bij de huisarts, bij de kapper, bij de manicure, op het vliegveld, tot de taart uit de oven mag, het water kookt.
We wachten heel wat af in ons leven. En de klok tikt door, onverstoorbaar. En dat terwijl we die tijd zoveel functioneler hadden kunnen benutten. Maar soms, soms komt het wachten ons wel goed uit. Als je buiten adem bij de pont arriveert en hij vaart net voor je neus richting de overkant van het water kan je flink balen, maar als het lekker weer is en je zoekt een fijn plekje op, dan kan je overvallen worden door berusting; je kunt er immers niets meer aan doen, je zult moeten wachten en goh, die zon is eigenlijk wel lekker vandaag, dat me dat nog niet opgevallen was… Dat momentje tijd voor jezelf komt vaak erg goed uit, even niets kunnen, niets moeten, niets willen.
...je kunt er immers niets meer aan doen, je zult moeten wachten en goh, die zon is eigenlijk wel lekker vandaag...
Dat is het bijzondere aan wachten; de ene keer sta je in een rij en gebruik je de wachttijd om je mailbox op te ruimen, de andere keer sta je in diezelfde rij en krijg je een aanval van claustrofobie omdat de man achter je veel te dichtbij staat en ben je aan het bedenken hoe je je in hemelsnaam kunt verlossen uit deze situatie. Het ene wachten is het andere niet, we kunnen de tijd niet versnellen of langzamer laten lopen, soms moet je nu eenmaal ergens wachten. En in sommige situaties kun je wel wat ondersteuning van je omgeving gebruiken. Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de huisarts, of als je in het ziekenhuis wacht op de uitslag van een onderzoek. Dat zijn momenten dat ons het wachten wat minder goed afgaat. Op die momenten kun je wel wat afleiding gebruiken of juist de gelegenheid om tot jezelf te komen in een geruststellende omgeving.
Het is dus zaak om de plekken waar je klanten, cliënten of patiënten moeten wachten zo plezierig mogelijk te maken, zodat ze eventuele wachttijd niet als onprettig ervaren. Een fijne bank, stoel, een leestafel, afgezonderd kunnen zitten, naar buiten kunnen kijken is een goed begin. Het lijken zulke simpele dingen maar in hoeveel gevallen zitten we op een plastic stoel elkaar aan te staren of door de leesmap te bladeren omdat het verdomde ongemakkelijk is om in een ruimte met andere mensen te zijn wanneer je je niet lekker voelt?
Ik ben blij dat ik voor deze situaties mag ontwerpen. Dat ik dat verschil mag maken op deze plekken. Dat er steeds meer aandacht is voor de invloed van ruimte en dat interieurarchitectuur ingezet wordt om het welzijn van mensen te verbeteren.